Puzzel

Inmiddels is de vakantie alweer een paar weken voorbij. Ik hoop dat jullie het heerlijk hebben gehad! Wat een prachtig weer was het. Ik zit inmiddels weer helemaal in het normale ritme, en ben gestart met een nieuwe opleiding ‘mindfulness en yoga’. Deze opleiding is er op gericht om kennis op te doen om het aan kinderen aan te kunnen bieden. Zoals in een eerder blog al beschreven ben ik bezig met het ontwikkelen van sessies ‘workshops’ voor ouder & kind. Het lijkt me heel mooi om, voorafgaand aan zo’n sessie, de ouder en het kind mee te nemen in een meditatie of een yoga oefening. Zodoende liep ik dus maandag rond als een olifant en een buffel, vloog ik als een vliegtuig en siste ik als een slang.  En dat allemaal op een donker zoldertje, om een yoga oefening voor kinderen te ervaren 🙂 Overigens zat dat zoldertje bovenin een prachtig gebouw, met een nog mooiere tuin. Niet verkeerd dus. 

Ik merk dat ik, beetje bij beetje, mijn puzzel in elkaar weet te zetten. Mijn puzzel van wie ik ben, wat ik wil en hoe dat vorm te geven. Dit heb ik overigens niet alleen gedaan hoor, ik denk dat dat ontzettend lastig is. Je hebt tenslotte allemaal je blinde vlekken. Dus waarom niet hulp inroepen van coaches/cursussen/mensen om je heen om je inzichten te geven en zo de puzzel compleet te krijgen? Mijn doel is om uiteindelijk ook anderen te kunnen helpen om de puzzel compleet te maken. En nu ik het toch over een puzzel heb.. ik wil daar graag nog iets over delen. 

Een puzzel bestaat uit allemaal verschillende stukjes. Samen vormen deze puzzelstukjes 1 grote puzzel. Een puzzelstukje is uniek (meestal dan). Dat is met een mens eigenlijk niet anders. Iedereen is uniek. En samen, kunnen we de wereld maken. En omdat iedereen uniek is, heb je je eigen kwaliteit. En je eigen zwaktes. Om je goed te voelen en in je kracht te staan, is het van belang dat je dat onder de loep neemt. Wat voelt goed? Waar krijg je energie van? Welke bezigheden gaan als vanzelf, en waar moet je moeite voor doen? De bezigheden die als vanzelf gaan, kun je daar nog meer aandacht aan besteden?

Neem als voorbeeld school. Als jij heel veel moeite hebt met rekenen, en taal gaat je makkelijk af, dan hoef je echt niet te proberen om een 9 te gaan halen met rekenen. Niet dat het je niet lukt, want als je het echt wilt, dan kun je het vast. Maar de kans dat jij wiskundeleraar wilt worden, is waarschijnlijk erg klein. Met andere woorden: je hóeft niet alles te kunnen. Sterker nog, je bent perfect met imperfecties. Want dan hou je namelijk ruimte voor een ander om dat gat te vullen, om zo samen de puzzel compleet te maken. Er is echt wel iemand anders bij wie het rekenen als vanzelf gaat, die het geweldig vindt en die wil heel graag wiskundeleraar worden. Waarom zou je dat plekje van de puzzel dan niet aan die persoon overlaten? 

Ik ben van mening dat je met name aandacht mag besteden aan de dingen die goed gaan. Er voor zorgen dat je daar nóg beter in wordt. En laat wat minder gaat, zoals het is. Want waarom zou je hard gaan werken om ergens middelmatig in te worden, als je ook kunt uitblinken in iets waar je talent voor hebt én dat je hoogstwaarschijnlijk ook veel leuker vindt? 

Ik ben me er van bewust dat het huidige schoolsysteem en de maatschappij helaas (nog) niet op deze manier werkt. Maar ik zou zeggen: besteed zo min mogelijk tijd aan iets wat je niet leuk vindt, net genoeg om het toch voldoende te laten zijn. 

En verder; probeer te voelen waar je energie van krijgt. Ga eens op onderzoek uit en kijk of je daar iets meer mee kunt doen. Misschien kun jij dan ook wel jouw puzzel compleet maken. En anders mag je altijd contact opnemen, wellicht kan ik iets voor je betekenen.